Zakenmama in the spotlight: Gaby Dam

Het verliezen van een kindje is een hele heftige ervaring. Daar weet zakenmama Gaby Dam helaas alles van. Na IVF, vroeggeboorte en het verlies van haar baby staat deze powervrouw nog altijd overeind. Ze weet als geen ander hoe lastig en hectisch een dergelijke periode kan zijn en daarom helpt ze andere vrouwen die te maken hebben met vroeggeboorte, verlies of een risicovolle zwangerschap. Een dankbaar en betekenisvol beroep. We zetten haar graag in de spotlight en vragen naar haar verhaal. 

Verlies van een baby en (zwangere) vrouwen begeleiden: Gaby doet haar verhaal

Bij Zakenmama zijn we altijd benieuwd hoe andere werkende moeders het allemaal klaarspelen. Hoe ziet een werkdag er bij hen uit? Waar zijn ze trots op en wat willen ze nog bereiken? We vragen ze het hemd van het lijf in onze rubriek Zakenmama in the spotlight. Vandaag geven we het woord aan Gaby. Ze praat over het verlies van een baby, hoe ze hierin vrouwen begeleid en wat ze haar jongere zelf mee zou willen geven.

Even voorstellen! Wie ben jij en wat doe je?
“Ik ben Gaby Dam, 42 jaar en ik studeerde Commerciële Economie.”

Hoe ziet jouw relatie eruit? Heb je kinderen?
“Ik ben getrouwd en heb twee jongens. Eentje zit in ons hart en de tweede is nu bijna drie jaar.”

Wat voor werk doe je nu?
“Ik ben counselor en begeleid vrouwen die een medische of risicovolle zwangerschap, vroeggeboorte of verlies van een baby meemaken (of wanneer het al even achter hen ligt en ze het hebben meegemaakt). Daarnaast ben ik de oprichter van het platform Anders dan verwacht waar ik samen met artsen, verloskundigen of andere professionals (soms ervaringsdeskundigen) eerlijke informatie deel over deze onderwerpen. Het komt erop neer dat ik geregeld artsen in het ziekenhuis interview, research doe of lezers spreek over wat hen bezighoudt. Zo zorg ik er voor dat in een hectische periode er in elk geval duidelijkheid ontstaat, want wanneer je begrijpt wat er gebeurt, komt er ook tijd voor aanvaarding of verwerking.”

Hoe ziet een gemiddelde werkdag er bij jou uit?
“Druk! Ik run een praktijk, overdag maar meestal in de avond. Ik bereid interviews voor, werk ze uit, zorg voor fotografie of video en plaats het online of op Instagram. Als het lukt, plan ik tijd in om te netwerken en dan is het alweer tijd om mijn zoon van de opvang te halen. Ik werk meer dan 40 uur per week.”

Hoe ziet jouw/jullie dag eruit als een van de kindjes ziek is?
“Het overgrote deel van de tijd ben ik dan thuis met mijn zoon. Mijn man werkt in het onderwijs en gezien de krapte in het aantal leerkrachten kan hij niet zomaar weg. Dit is een van de redenen waarom ik ook vaak ‘s avonds spreek met cliënten. We hebben weinig mensen om ons heen om op terug te vallen. Voordat ik moeder werd, dacht ik nog: ik wil ook helemaal niet rekenen op de hulp van anderen, het is onze wens een kind op te voeden dus dan moeten we dat ook zelf doen. Maar ja, inmiddels snap ik de uitspraak “it takes a village to raise a child” maar al te goed.

Ik denk ook echt dat het zo is, je hebt anderen nodig om alle ballen in de lucht te houden en om ook nog heel even tijd te hebben voor jezelf of elkaar. Het is jammer dat ik dat dorp niet heb kunnen creëren, maar het is niet anders. Zo redden we het ook.”

Tekst gaat door onder de foto.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Anders dan verwacht | magazine & coaching (@andersdanverwacht.nl)

Heb je wel eens te maken gehad met momshaming?
“Nee. Maar ik betrapte mij er zelf op. Een moeder liet haar huilende kind zonder kus of knuffel achter bij de opvang. Ze kwam binnen en stampte de deur weer uit. Ze vertelde nog snel even dat ze boos was omdat haar kind haar sloeg. Ik zei het niet, keek alleen maar met grote ogen en ik dacht een hoop.

Later op de fiets bedacht ik mij: ik ken haar verhaal niet, ze zag er duidelijk overstuur uit en waarschijnlijk had ze een rotochtend. En iedere moeder weet: zodra je een kind van drie jaar forceert, je oververhit van alles probeert te regelen en je kind gewoon zijn brood niet eet… dan gaat het mis. Dit kind sloeg, kon zich kennelijk niet anders uiten. En moeder had geen ruimte voor uitleg, rust of ander beleg op de boterham (of zoiets). Wie ben ik om er iets van te vinden? Liever had ik haar telefoonnummer gehad om iets aardigs te zeggen.”

Op welk moment of welke gebeurtenis in je leven ben jij het meest trots?
“Heb je even? Ik heb tien jaar een eigen marketingbureau gehad, ik ben inmiddels omgeschoold tot counselor (een hbo-opleiding), werd twee keer moeder en sta (weer) recht overeind na IVF, vroeggeboorte en verlies van een baby. Dit laatste resulteerde in een praktijk en goedbezochte website www.andersdanverwacht.nl.”

Bij Zakenmama houden we van groots denken. Wat zijn jouw zakelijke dromen of ambities voor de toekomst?
“Ja, zeker. Ik wil mijn praktijk en site verder uitbouwen en werk aan online coachingstrajecten die vrouwen zelf kunnen doorlopen. Zeker wanneer zij nog zwanger zijn of in het ziekenhuis liggen, weet ik dat zo’n traject van waarde is. Er komt een boek (nee, geen ervaringsverhaal, daar zijn er genoeg van) en ik zie een praktijk voor mij met meerdere (type) counselors en coaches.”

Wat voor advies zou jij je jongere zelf geven met de kennis die je nu hebt?
“Leef wat meer in het nu, soms komt er geen later. Maar ook: cijfer jezelf, je intuïtie en je kunt niet weg. Je hebt het bij het rechte eind.”

Wat zou je andere zakenmama’s graag mee willen geven?
“Bijna de helft van de zwangere vrouwen wordt tijdens de zwangerschap door de verloskundige overgedragen aan een ziekenhuis. 13% van de zwangerschappen wordt zelfs direct vanaf de start gemonitord in het ziekenhuis, deze vrouwen komen helemaal niet in aanraking met een verloskundige. Dit zijn de cijfers wat betreft zwangere vrouwen, ik heb het dan nog niet gehad over de kinderen die (veel) te vroeg worden geboren of kinderen die (kort) na de geboorte overlijden.

Wanneer je tijdens je zwangerschap in het ziekenhuis terechtkomt, wanneer je de kraamperiode naast de couveuse doorbrengt of wanneer je met lege armen verder moet, is dit een compleet andere setting dan gedacht. Ineens voeren gevoelens als stress, onzekerheid, angst, woede of verdriet de boventoon. Gevoelens die doorgaans niet geassocieerd worden met moeder worden. En juist dat maakt deze periode zo vervreemdend of soms ronduit eenzaam. Dat maakt dat mensen je niet begrijpen, je gevoelens wegwuiven (het is nu toch voorbij, alles is nu wel weer goed) of niet beseffen dat je nog even niet kunt werken. Of dat je zo bent veranderd, dat je oude werk je niet meer past.

Weet: je bent niet alleen. Er wordt alleen weinig over gesproken. Als jouw start in het moederschap anders is verlopen, dan mag je tijd nemen om weer tot jezelf te komen. En als dat om wat voor reden dan ook niet kan en je bijvoorbeeld te snel weer aan het werk gaat, dan hoop ik dat je later de rust en ruimte vindt om stil te staan bij dat wat je miste. En tot die tijd neem ik mijn pet voor je af, je bent een powervrouw.”

Deel ook jouw verhaal

Benieuwd naar Gaby’s bedrijf? Ga dan naar haar Instagram-pagina. Wil jij ook jouw verhaal delen? Vul dan het formulier in voor Zakenmama in the spotlight!

Lees ook: Zakenmama in the spotlight: Jacqueline Steenbeek

Headerfoto door Lonneke Noordeloos