Solliciteren naar een nieuwe baan, verhuizen naar een ander land of een andere grote verandering: als moeder wil je ook wel eens iets anders, maar radicaal het roer omgooien kan best spannend zijn. Je hebt immers wel een gezin waar je rekening mee wilt houden. Tegelijkertijd heb je zelf ook allerlei dromen en wensen die je graag waar wilt maken. Wat nou als je wél voor jezelf kiest en het allemaal lukt? Deze vier moeders besloten dat het roer omgooien een nodige stap was – en met succes!
4 verhalen van moeders die het roer omgooien
Roer omgooien: het verhaal van Nikki
“Ik heb een aantal momenten waar ik in het diepe sprong. Als jong meisje kon ik dit soort dingen al voelen. Maar toen vond ik het lastig om dit onder woorden te brengen. Zo was het voor mij, toen ik aan mijn studie begon, heel duidelijk dat ik in het derde jaar in een gevangenis zou werken. Daarnaast ging ik tijdens mijn studie naar Australië om daar te hockeyen. En drie jaar geleden maakte ik de sprong van loondienst naar mijn eigen bedrijf. Ik heb tien jaar in die gevangenis gewerkt en in mijn werk voelde ik precies wat klopte.
Er komen wat dingen aan die hier heel mooi bij aansluiten, en die ik onwijs spannend vind, maar ik weet vanuit het innerlijk weten dat ik dit ga doen!”
Roer omgooien: het verhaal van Jessica
“Ik heb achttien jaar lang in loondienst gewerkt en jarenlang lopen dubbel of ik wel of niet voor mezelf wilde beginnen. Na de bevalling van ons jongste kind (inmiddels vier jaar) heb ik op dag 3 (!) het roer volledig omgegooid.
Ik pakte de laptop erbij en maakte, samen met mijn vriendin (zzp’er kraamverzorging), een afspraak bij de Kamer van Koophandel.
Op dag 6 ging ik met stuwing, baby in de Maxi-Cosi op de achterbank en manlief naast me richting de Kamer van Koophandel in Rotterdam. Ik stuurde mijn ontslagbrief naar mijn manager. Op dag 10 flanste ik met een andere vriendin mijn website in elkaar, onder het genot van een welverdiend wijntje. Iedereen verklaarde mij voor gek, maar ik deed het onder het motto: doe ik het nu niet, dan doe ik het nooit.
En zie hier; twee jaar later gaat het super. Ik kan elke maand twee gezinnen voorzien van een mooie kraamtijd! Hier zit een tevreden vrouw die onlangs zelfs, uit zeer onverwachte hoek (naaste familielid die erg negatief en argwanend was) te horen kreeg: ‘Ik ben trots op jou en hoe je alles hebt aangepakt.'”
Roer omgooien: het verhaal van Mariëlle
“Het roer omgooien heeft echt wel wat jaren nodig gehad. Het is altijd Kilian, mijn man, zijn droom geweest om Nederland te verlaten en ergens in de Alpen te wonen. Jaren geleden hebben we al eens een poging hiertoe gedaan, in Zwitserland. Dat bleek om meerdere redenen niet het juiste moment te zijn. We hebben toen wel heel duidelijk gekregen wat we wel en niet zochten in een dergelijk avontuur.
Onze zoon Kai is geboren op 29 januari 2020. Ik was de afgelopen jaren directeur van een hotel in Nederland en zat nog volop in mijn zwangerschapsverlof toen de eerste coronalockdown werd aangekondigd. Mijn man was op dat moment restaurantmanager van het inpandige restaurant. Wij werkten dus al samen. Kilian had door de sluiting van het restaurant veel meer tijd om bij ons te zijn. Ik daarentegen moest nog tijdens mijn verlof vol aan de slag om in het hotel alles draaiende te houden, dat ging gewoon door.
Toen ‘na’ corona het gewone leven weer begon, hadden we het beide ongelofelijk druk met onze baan. We zagen elkaar als gezin alleen op zondag, en moesten dan ook op die ene dag onze sociale dingen plannen. Langzaam maar zeker kwam daardoor het emigratieplan weer ter sprake. Wat nou als we zelf een Bed & Breakfast of pension ergens zouden runnen? Meer tijd voor elkaar, meer rust en ruimte in de omgeving…
Dat was dus augustus. Vervolgens hebben we de emigratie in gang gezet, ons huis in Nederland verkocht en sinds 1 november wonen en werken we in Oostenrijk!”
Roer omgooien: het verhaal van Brigitte
Drie keer switchen van carrièrepad? Dat is pas het roer omgooien. In een interview vertelt zakenmama Brigitte precies hoe zij van toerisme naar marketing is gegaan en vervolgens geswitcht is naar interieur. Ze legt uit hoe dit zo is gekomen, wat voor beren zij op de weg zag én hoe ze het allemaal heeft overwonnen.
“Na de middelbare school ben ik eerst toerisme gaan studeren. Ik heb fijn gereisd, stage gelopen in het buitenland, lekker naar Curaçao geweest.
De toeristische branche is geen vetpot, dat zijn geen hoge salarissen, en ik vond andere dingen ook heel leuk om te doen. Ik wilde graag bij bladen werken, had allemaal ideeën van dingen die ik ook wilde doen naast het reizen. Daarom heb ik uiteindelijk ook Media en Entertainment Management gestudeerd, maar dat heet nu Creative Business. Daar heb ik ook mijn man ontmoet, dat was echt mijn high school sweetheart. Inmiddels zijn we vijftien jaar en twee kinderen verder!
Ik was dertig toen ik moeder werd en werkte toen in loondienst. Ik werkte als online marketeer voor bepaalde A-merken en ik wilde mijn zoon vooral meegeven dat je kunt worden wat je wilt, dat je jezelf niet in hokjes moet laten plaatsen. Daar heb ik zelf soms echt tunnelvisie in gehad. Hij werd geboren in april en ik ging in augustus weer aan het werk, maar in september of oktober voelde het toch niet helemaal goed. Het voelde niet alsof ik daar moest zijn. Ik dacht: ik ben net terug van verlof, ik ben hormonaal, maar het voelde toch echt anders.
De week daarna ging mijn lichaam op slot. Onderweg naar werk kreeg ik een paniekaanval. Als iets in mijn hoofd zit en de energie loopt op, dan gaat mijn lichaam op slot. Het was heel fijn bij het bedrijf waar ik werkte, maar na een paar gesprekken kwamen we eruit dat ik toch voor mezelf moest beginnen.
Ik zag vooral heel veel beren op de weg, en die beren tackelen klinkt veel makkelijker dan het in de realiteit is. Ik heb de ‘beren’ op papier gezet en alle consequenties erbij geschreven. Wat zijn de consequenties als dit of dat gebeurt? Wat als ik mijn fulltime salaris verlies en ik krijg niet gelijk een opdracht? Ik heb net een kind gekregen, dan kun je toch niet je baan opzeggen? In mijn hoofd dacht ik echt: wat moeten mensen wel niet denken? Wat als ik afhankelijk word van mijn man? Dat kan echt niet in mijn hoofd. Al die dingen maakte ik mezelf wijs terwijl het nog helemaal niet was gebeurd – en dat gebeurde uiteindelijk ook helemaal niet. De eerste dag dat ik begon, had ik direct m’n eerste opdracht. (…)
Een ander turning point is dat ik van marketing naar interieur ben gegaan. Elk kind is een soort turning point in mijn leven geweest en in dit geval was dat de geboorte van mijn andere zoontje in combinatie met de tweede lockdown. Interieurontwerp is iets waar ik altijd interesse in had en waar mijn kleine tijdschriftenverslaving vandaan komt.
Ik had mij in 2015 al ingeschreven bij het instituut waar ik uiteindelijk mijn opleiding heb gedaan. In 2021 heb ik die stap gewaagd. Ik dacht: nu is het moment na de bevalling en de lockdown om aan het werk te gaan en de switch te maken. Misschien een bijzonder moment, maar juist de momenten dat je leven heel anders is dan voorheen, dat zijn momenten waardoor ik ga denken: is het leven dat ik nu leid, het leven dat ik wil leiden? Daar kwam toch als antwoord’ nee’ op. Het was niet zozeer de marketing an sich, maar ik wilde toch creatiever bezig zijn. Ik heb inmiddels al een aantal mooie opdrachten mogen doen!”
Wil je meer weten over Brigitte en haar bedrijf? Bekijk de hele aflevering op YouTube.
Lees ook: Multi-passionate ondernemen, wat is dat?
Ben jij ook benieuwd hoe andere moeders het allemaal doen, of wil je iets met ons delen? Volg Zakenmama dan op Instagram!
