Het is alweer drie jaar geleden dat Het Virus ons dagelijks leven op z’n kop zette. Voor velen vormden de lockdowns een flinke uitdaging, maar er was ook ruimte voor bezinning. Corona is de wereld nog niet uit, maar de meeste moeders zitten al lang weer in de aloude ratrace. Tijd om de balans op te maken: hoe kijken we inmiddels aan tegen de lessen die de lockdowns ons hebben geleerd over werk, gezin en sociaal leven? Hoe is ons leven na de lockdowns?
Aanvankelijk waren we lamgeslagen: een lockdown? Iedere dag thuis blijven, mét kinderen, HOE DAN?! Ons leven ging van uitpuilende agenda’s naar stilte (behalve thuis dan), cafeïne en quarantaine. Yoga op een matje voor de TV, de hele dag in je onesie (boeiend, niemand die het zag) en compleet chaotische Zoombijeenkomsten met de hele klas van je kind. Even naar Kruidvat voelde opeens als een gewaagd maar welkom uitstapje.
Na een tijdje merkte je bij veel mensen een shift in de beleving. Ik weet nog goed dat ik tijdens een van de lange wandelingen met een vriendin – want dat deed je dan hè, in die tijd – aan het mijmeren was over alle wijze levenslessen die de coronaperiode ons had geleerd.
Ik ga meer aandacht besteden aan wat ik écht belangrijk vind. Ik kan ook leuke dingen doen die géén geld kosten. De lat hoeft niet altijd zo hoog. Ik ga meer Mindful zijn. Die ene oude tante in het verzorgingstehuis geniet écht van mijn kaartjes. En, niet te vergeten: ik ga nooit meer handen schudden nu ik weet hoe smerig het eigenlijk is.
Voor de meeste gezelligheidsdieren voelde de periode als één grote sleur. Maar mensen die toch al dol waren op huismusserij konden eigenlijk prima gedijen tijdens de lockdowns. Opeens werd hun levensstijl de norm: van sociale verplichtingen was geen sprake meer én je hoefde je eindelijk niet te verdedigen als je lekker thuis in je coconnetje wilde blijven. In periodes waarin je wél even een hapje kon gaan eten, had je een goed excuus om voor tienen richting huis te gaan. Bovendien: huismussen kregen bijval. Het rustgevende effect van een avond Netflixen onder een dekentje werd alom geprezen.
Fast forward naar 2023. Een datum prikken met een groepje vriendinnen vraagt weer om omvangrijke datumprikkers. Ieder weekend is weer gevuld met verjaardagen, taxiën naar sportclubjes en burenborrels. Wat is er gebeurd met alle goede voornemens om die fijne elementen van de lockdowns vast te houden? Of bleken die achteraf gezien toch niet zo de moeite waard? Ik ga het gesprek aan met mijn medemoeders.
“Het meeste mis ik de overzichtelijkheid. Natuurlijk was het eentonig, maar die lege agenda gaf ook rust in mijn hoofd. Ik kón niet eens FOMO hebben”, aldus vriendin K, die inmiddels toch weer graag in de lampen hangt. “Maar ja, nu ik weer in dit ritme zit, merk ik dat ik ook wel gelukkig word van een volle agenda. Dat geeft me op een andere manier energie, omdat ik dingen heb om naar uit te kijken.”
Samen wandelen of anderszins buiten sporten werd voor velen wel een blijvend succesnummer. In plaats van sloten geld uit te geven in hippe koffiezaakjes, trokken we de natuur in en fantaseerden tegelijkertijd over een verse haverlatte. Wat fijn waren die uren in de gezonde buitenlucht eigenlijk, waarin je echt de tijd nam voor goede gesprekken. Meer verdiepende gesprekken dan voorheen, want tsja, het was niet alsof we al onze toffe belevenissen met elkaar moesten doornemen. Wat we nu wel missen tijdens onze wandelingen? Die stilte op straat.
Ik ben niet de enige die de coronaperiode heeft benut om te reflecteren over de toekomst. Nooit eerder werden er zoveel dromen en ideeën gedeeld, die op de een of andere manier dichterbij leken dan ooit. We wisten immers toch niet wanneer de wereld weer ‘normaal’ zou worden, dus we raakten al wat gewend aan verandering.
Dat heeft in mijn omgeving geleid tot stoere loopbaanbeslissingen. Natuurlijk ook wel beïnvloed door de economie en de arbeidsmarkt, maar de bevlogenheid werd zeker aangewakkerd tijdens de lockdowns. “Als ik in het oude tempo was doorgegaan, had ik waarschijnlijk niet de rust genomen om nieuwe mogelijkheden te verkennen en te durven experimenteren op werkgebied”, aldus vriendin A.
Reflecteren deden we tijdens de lockdowns ook op ons sociaal leven. Er waren mensen die we enorm misten, sommige andere mensen eigenlijk niet zo erg. Vriendschappen verwaterden, wat sowieso niet zo vreemd is tijdens de tropenjaren met (kleine) kinderen. Die spaarzame gaatjes in onze agenda’s vullen we liever met mensen die er écht toe doen.
De coronaperiode bracht voor veel mensen verbinding. We zaten allemaal in hetzelfde schuitje en er kwam extra aandacht voor de eenzamere medemens. Tegelijkertijd was er ook veel verdeeldheid, met name over vaccineren en de coronamaatregelen. Dit leidde bij mensen om mij heen meer dan eens tot lastige situaties. “Als ik iets niét mis aan de coronaperiode zijn het de meningsverschillen en discussies met mijn familie” vertelt vriendin H. “Met de coronabeperkingen kon ik best dealen, maar die onderlinge spanning vanwege verschillende perspectieven vond ik zo naar.”
Hoewel de lockdowns voor veel gezinnen vermoeiend waren, was er ook meer quality time. “Nog steeds blok ik één dag in het weekend om lekker met z’n viertjes te zijn”, aldus vriendin M. “En sinds de lockdowns betrek ik mijn kids veel meer bij het huishouden. Voorheen deed ik dat liever vlug-vlug allemaal zelf. Maar het is best knus en op den duur ga ik er vast profijt van hebben.”
Uiteraard was dit slechts een klein topje van de ijsberg; ik zou een boek vol kunnen schrijven over het leven na de lockdowns… Maar kort gezegd lijken we vooral nog op zoek naar een nieuwe balans. De lockdowns hebben geleid tot nieuwe inzichten waar we hier en daar ons voordeel mee doen. Maar nu de maatschappij opnieuw volop is ingericht op het zoeken naar sensatie, blijkt het best lastig om terug te keren naar de sereniteit van de lockdowns.
Ik ben benieuwd hoe we hier over een paar jaar op terugkijken, wanneer de lockdowns (hopelijk) nóg verder achter ons liggen. Reken maar dat ik in ieder geval handen blijf schudden met lichte aversie.
Headerbeeld: Matilda Wormwood via Pexels
Lees ook van Marleen: Van zakenmama naar… alleen mama
Na twaalf jaar haar eigen salon te hebben gerund, was Lindsay van der Meijs toe aan iets anders. In deze editie van Zakenmama in the
‘Wat draagt jouw kind zich toch voorbeeldig! Het is zo’n schatje!’ Krijg jij met enige regelmaat zo’n lieve, positieve opmerking als je kind weer naar
Mierzoete schuimpjes, (chocolade) pepernoten en een stukje speculaas: het sinterklaasfeest staat in het teken van zowel cadeautjes als heerlijke lekkernijen. Een zak kruidnoten doet het
Het ultieme momentje voor jezelf, wekelijks in je inbox? Yes! Elke maandag sturen we je 3 bite-sized stukjes content, speciaal voor jou geselecteerd. Perfect voor als je 5 minuutjes voor jezelf hebt op de bank, in bed of – tja, laten we maar gewoon eerlijk zijn ;) – op de wc.
Geen standaard nieuwsbrief, maar elke week jouw portie me-time. Mails om naar uit te kijken, voor en door zakenmama’s.
