Je bezwaard voelen om toe te geven dat je zwanger bent of kindjes hebt. Het klinkt misschien bizar, maar het fenomeen ‘secret parenting’ gebeurt vaker dan je denkt. Het komt namelijk regelmatig voor dat vrouwen verzwijgen dat ze zwanger zijn en/of kinderen hebben. Als moeder zou je geen goede zakenvrouw kunnen zijn, luidt het vooroordeel. Waarom zijn we zo erg geneigd dit te doen en waarom moeten we hier heel snel mee stoppen?
Als ouder ben je apetrots op je kleine wolk en je zou hem of haar maar wat graag aan iedereen laten zien. Helaas zit er ook een schaduwkant aan het krijgen van kinderen. Veel vrouwen voelen zich geneigd om hun familieleven te verhullen op het werk, omdat moederschap hun carrière zou kunnen schaden.
Econoom Emily Oster zag dit maar al te vaak gebeuren. Ze hing er enkele jaren geleden het begrip ‘secret parenting’ aan, oftewel: ouders zijn in het geheim. Als je als vrouw carrière probeert te maken, zou dat niet gepaard gaan met kinderen. Het begint vaak al bij de zwangerschap en zelfs bij het zoeken naar een baan. Vrouwen verbergen zo lang mogelijk dat ze zwanger zijn, om maar niet benadeeld te worden in hun werk. Want ja, zelfs in 2022 vinden sommige mensen dat ouderschap niet samengaat met carrière maken. Dat wordt nog steeds gedacht, hoe outdated het ook is. Dat vinden wij grote onzin, dat snap je natuurlijk wel.
Op tijd stoppen om je kind op te halen van de opvang, onverhoopt weg moeten van je werk omdat je kind ziek is: het zijn allemaal zaken waar je mee te maken hebt, maar waar ouders toch door benadeeld worden. Over het algemeen geldt dat vooral voor de moeders. Van oudsher zijn we opgegroeid met het idee dat vrouwen voor de kinderen en het huishouden moeten zorgen, terwijl mannen brood op de plank brengen. Inmiddels zijn we gelukkig een heel stuk bijgedraaid, maar jammer genoeg zijn we er nog steeds niet. Om de één of andere reden komen die normen namelijk om de hoek kijken zodra iemand een kind krijgt. Denk maar eens na. Hoeveel werkende mannen ken je die openlijk over hun kinderen praten en bijvoorbeeld eerder van werk weggaan om ze op te halen? En hoeveel van die mannen worden daarop negatief op aangekeken?
Kinderen opvoeden is geen taak voor de moeders, maar voor de ouders. Toch worden mannen nog regelmatig geprezen voor simpelweg zorgen voor hun kroost, terwijl het van vrouwen gewoon wordt verwacht. Wanneer moeders het op het werk over hun kinderen hebben, wordt er toch nog anders naar gekeken. Minder capabel, bekwaam, soft, niet meer gefocust op het werk en minder ambitie. We noemen maar even een paar vooroordelen en aannames op. Zodra vrouwen kinderen krijgen, zouden ze een stapje omlaag moeten doen op die zakelijke ladder. Want ja, je verwacht toch niet dat je als vrouw én een gezin kunt hebben, én (fulltime) kunt werken?
Deze denkwijze is niet alleen onzin, maar ook schadelijk. Zo blijven we hangen in oude gewoonten, terwijl we inmiddels wel beter weten. Kinderen krijgen staat niet gelijk aan slecht zijn in je werk. Als je tien jaar lang supergoed werk hebt geleverd, verandert dat niet opeens als je kinderen krijgt. Ja, je moet flexibeler zijn en je dagen zien er anders uit dan voorheen. Echter heeft dat helemaal niets te maken met jouw kwaliteiten, vaardigheden en talenten. Je kukelt niet opeens van die zakelijke ladder omdat je een baby hebt. Dat zou niet zo moeten zijn.
Het liefst zouden we zien dat het niet uitmaakt wat je tijdens het werk zegt. Wil je geen kinderen? Helemaal prima. Wil je ze wel? Ook helemaal prima, of je nou man, vrouw of non-binair bent. Het zou al helpen als we dit überhaupt bespreekbaar maken. Als je samen met een partner kinderen krijgt, dan doe je dat immers niet in je eentje.
Lees ook: Column: fulltime werkende moeders zijn ook heel normaal
Mannen die aangeven dat ze op tijd naar huis willen om met de kinderen te kunnen spelen of om ze naar bed te brengen; het is eigenlijk heel simpel, maar kan wel degelijk impact maken. Het idee dat mannen kinderen hebben en voor hen zorgen, moet genormaliseerd worden. Dat is het immers ook. Hetzelfde geldt voor het idee dat het als fantastisch of bijzonder wordt gezien als mannen zorgen voor hun kinderen. Fantastisch zijn ze, net als moeders. Maar bijzonder, daar moeten we vanaf. Het is juist de normaalste zaak van de wereld. Ze doen gewoon wat ze moeten en willen doen: ouder zijn.
Als we secret parenting willen aanpakken, moeten we eigenlijk precies het tegenovergestelde doen. Zo geeft Oster aan dat ze juist vaak praat over haar kinderen, foto’s op haar werk heeft hangen en niet onder stoelen of banken steekt dat ze moeder is. Als mannen dit ook vaker doen, wordt het hebben van kinderen én een carrière hopelijk genormaliseerd. Misschien wordt dan eindelijk ingezien dat het één het ander niet uitsluit. Meer gelijkheid op dit vlak zal uiteindelijk ook leiden tot een gelijkere behandeling, en dat is natuurlijk waar we naar streven.
Headerbeeld: William Fortunato via Pexels
Na twaalf jaar haar eigen salon te hebben gerund, was Lindsay van der Meijs toe aan iets anders. In deze editie van Zakenmama in the
‘Wat draagt jouw kind zich toch voorbeeldig! Het is zo’n schatje!’ Krijg jij met enige regelmaat zo’n lieve, positieve opmerking als je kind weer naar
Mierzoete schuimpjes, (chocolade) pepernoten en een stukje speculaas: het sinterklaasfeest staat in het teken van zowel cadeautjes als heerlijke lekkernijen. Een zak kruidnoten doet het
Het ultieme momentje voor jezelf, wekelijks in je inbox? Yes! Elke maandag sturen we je 3 bite-sized stukjes content, speciaal voor jou geselecteerd. Perfect voor als je 5 minuutjes voor jezelf hebt op de bank, in bed of – tja, laten we maar gewoon eerlijk zijn ;) – op de wc.
Geen standaard nieuwsbrief, maar elke week jouw portie me-time. Mails om naar uit te kijken, voor en door zakenmama’s.
